Πένθος για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Ευγένιος Γκέραρντ, μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του, “έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών. Ο Ολλανδός τεχνικός αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια και η κατάστασή του είχε επιδεινωθεί, όπως φάνηκε και στο φιλικό που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του πριν από 1,5 μήνα στο “Γεντί Κουλέ”.
Ο Γκέραρντ βρέθηκε στην τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ από το 1985 μέχρι το 2000 και συνέδεσε το όνομά του με τις πιο “χρυσές σελίδες” στην ιστορία του κρητικού συλλόγου. Δημιούργησε ένα ανταγωνιστικό σύνολο που διεκδικούσε υψηλές θέσεις στη βαθμολογία και τίτλους, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1987, επικρατώντας στα πέναλτι με 3-1 του Ηρακλή του Βασίλη Χατζηπαναγή.
Τη σεζόν 1985-1986, στη δεύτερη χρονιά του στην ομάδα, ο ΟΦΗ τερμάτισε στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α’ Εθνικής, μόλις πέντε πόντους πίσω από πρωταθλητή Ελλάδας Παναθηναϊκό. Την επόμενη σεζόν τερμάτισε 3ος, πίσω από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΑΤΛΕΤΙΚΟ
Το 1986-1987, ο Γκέραρντ κάθισε στον πάγκο του πρώτου ευρωπαϊκού αγώνα στην ιστορία του ΟΦΗ, στη νίκη με 1-0 επί της Χάιντουκ Σπλιτ στο Κύπελλο UEFA. Στη ρεβάνς, οι Κρητικοί ηττήθηκαν με 1-4 και αποκλείστηκαν.
Το 1993 έγραψε ιστορία, οδηγώντας τους Κρητικούς στην πρόκριση στη φάση των 16 του Κυπέλλου Κυπελλούχων, μετά από νίκη 2-0 στο Ηράκλειο, με την οποία ανέτρεψε την ήττα 0-1 του “Βιθέντε Καλδερόν”.
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ “ΜΕΓΑΛΩΣΕ”
Τη δεκαετία του ’90, με τη “γιγάντωση” της ΑΕΚ και τη βελτίωση ομάδων όπως ο Άρης, ο ΟΦΗ άρχισε να υποχωρεί στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Παρ’ όλα αυτά, αποτέλεσε το “σπίτι” για δεκάδες σπουδαίους ποδοσφαιριστές, είτε Έλληνες είτε ξένους, όλοι τους ακούγοντας ευλαβικά τις οδηγίες του Γκέραρντ.
Ο Νίκος Νιόπλιας με τον Νίκο Μαχλά ξεχωρίζουν από αυτήν τη λίστα, ο Κώστας Φραντζέσκος συνεργάστηκε κι αυτός για κάποια χρόνια μαζί του, ο Στέφανος Βάβουλας και το γκολ του στη νίκη επί του Παναθηναϊκού το 1987-1988 έφερε τον ΟΦΗ για πρώτη φορά πάνω από τους “πράσινους” στο πρωτάθλημα, ενώ ο Κώστας Χανιωτάκης υπήρξε για χρόνια (σε δύο θητείες) ο “κέρβερος” κάτω από τα δοκάρια, διαδεχόμενος τον τερματοφύλακα του κυπέλλου, Μύρωνα Σηφάκη.
Ο Αλεσάντρο Ίσις και ο Χάιμε Βέρα υπήρξαν από τους πιο αγαπητούς ξένους της δεκαετίας του ’80, όπως ο Ντράγκαν Τζουγκάνοβιτς και ο Ρόναλντ Γκόμες τη δεκαετία του ’90, ενώ ο Μοχάμεντ Ντιάρα μπορεί να μην έμεινε πολύ στο Ηράκλειο, ωστόσο εκεί έβαλε τις βάσεις για μία καριέρα που τον οδήγησε μέχρι τη βασική ενδεκάδα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Νίκος Παπαδόπουλος, Μανώλης Δερμιτζάκης, Παύλος Αδάμος, Θανάσης Κολιτσιδάκης, Πέτρος Μαρινάκης, Ηλίας Πουρσανίδης, Κώστας Κιάσσος, Γιάσμινκο Βέλιτς, Γρηγόρης Παπαβασιλείου, Γιώργος Βλαστός, Γιάννης Σαμαράς και πολλοί ακόμη βρίσκονται στη λίστα με τους παίκτες που πέρασαν από τα χέρια του Ολλανδού.
Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ 2000
“Πήγα για λίγους μήνες. Τελικά έμεινα 15 χρόνια”, είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2016 στο Sport24.gr και τον Δημήτρη Σαμόλη, σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του.
Στην ίδια συζήτηση, είχε εξηγήσει τους λόγους που αποχώρησε από τον σύλλογο, υπογραμμίζοντας ότι ουσιαστικά εκδιώχθηκε: “Θέλω να πω ότι δεν έφυγα από τον ΟΦΗ. Με έδιωξαν. Ήθελα να σταματήσω από τη θέση του προπονητή, γιατί σε μια συνάντηση που είχα με τον κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη, ο οποίος έκανε το κουμάντο μετά τον θάνατο του Θοδωρή Βαρδινογιάννη, μου είχε πει ότι θα έδινε την ομάδα στον γιο του, τον Τζίγκερ. Εγώ δεν ήμουν σύμφωνος με αυτή την απόφαση, διότι πίστευα ότι ο Τζίγκερ δεν αγαπούσε την ομάδα. Τότε πήρα την απόφαση να σταματήσω να δουλεύω ως προπονητής και να αναλάβω άλλη θέση. Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον ΟΦΗ, γιατί ήταν η ομάδα μου. Η ζωή μου ήταν στο Ηράκλειο”.
